👩‍🍼แม่ลูกอ่อน...‼️ลองเสียว‼️/ตอนที่ 1

 เรื่องเสียว👩‍🍼แม่ลูกอ่อน...‼️ลองเสียว‼️/ตอนที่ 1

น้องแตน เป็นแม่ลูกอ่อนทรงสบึมยังสาวสดสวยใสวัยเพียง 16 ย่าง 17 กว่า ๆ อดีตเธอคือสาวฉันทนา แต่พอเธอแต่งงานหรือผูกข้อไม้ข้อมือง่ายๆ กับบุญช่วยหนุ่มวัยรุ่นอายุยี่สิบปีกว่าๆ ได้ไม่ทันขวบปีก็ตั้งท้องต้องออกมาอยู่กับบ้านเฉย ๆ จนคลอดลูกคนแรกได้ 3- 4 เดือน กล้า ผัวของน้องแตนมีอาชีพเป็นผู้ช่วยคนขับรถสิบล้อขนส่งข้ามจังหวัดของโรงงานแห่งหนึ่งหรือเรียกง่ายๆ ว่าเด็กรถต้องติดตามลูกพี่ไปต่างจังหวัดบ่อยๆและไม่ค่อยกลับบ้าน อาทิตย์หนึ่งจะกลับมาเพียงวันสองวันแล้วก็ต้องไปอีก จึงปล่อยให้น้องแตน ต้องเลี้ยงลูกอยู่ลำพังในบ้านเช่า ซึ่งอยู่ถัดจากบ้านผมไป
           แม้บ้านจะอยู่ห่างถัดจากผมไปสองหลัง แต่ยามที่ผมออกมายืนที่ระเบียงมองข้ามหลังคาบ้านข้างๆก็มักจะเห็น น้องแตนอุ้มลูกน้อยมานั่งให้นมอยู่หน้าบ้านเช่าประจำ น้องแตน เป็นสาวสวยทรงโตแม้จะมีลูกแล้วก็ยังหุ่นดีเพราะยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น ทรวดทรงองค์เอวไม่เผละเหมือนแม่ลูกอ่อนคนอื่นๆที่เคยพบเห็น ยิ่งมีลูกหน้าอกซึ่งเป็นแหล่งผลิตน้ำนมก็ใหญ่โตล้นหลาม ยามที่เห็นเธอเลิกเสื้อสายเดี่ยวให้ลูกน้อยดูดนมทำเอาผมใจระทึกลอบมองอย่างตื่นเต้นเสมอๆ
“พี่ปิ๊ก น้องแตนเค้ามาขอยืมเงินน้องอ่ะ” ภรรยาเอ่ยบอกผมขณะนั่งกินมื้อค่ำ
ผมฟังแล้วสงสัยว่าเธอไปรู้จักแม่ลูกอ่อนที่ผมแอบมองเมื่อไหร่ แต่ก็ทำพาซื่อ “ใครหรอ?”
“ก็เด็กแม่ลูกอ่อนที่อยู่ถัดบ้านเราไปสองหลังนี่ไง”
“อ๋อ..แล้วไว้ใจได้เหรอ?” ถามทำนองเตือน
“ไว้ใจได้ เด็กคนนี้นิสัยดี น่าสงสารนะ ผัวทำงานคนเดียว กินกันตั้งสามปาก แล้วก็ยังวัยรุ่น มีลูกตอนไม่พร้อมก็อย่างงี้แหล่ะ เงินทองไม่คอยจะพอใช้ ขนาดผัวทำงานหามรุ่งหามค่ำนะนั่น”
“ระวังเค้าจะยืมไปแล้วไม่ใช้นะ เราเองก็ไม่ใช่ว่าฐานะจะดี” ผมทำเป็นหวังดีเตือนภรรยา
“เค้าบอกว่า จะมาทำงานบ้านใช้หนี้ให้ น้องก็เห็นว่าพอช่วยได้ จึงรับปากจะช่วยแต่ต้องมาปรึกษาพี่ปิ๊กก่อน”
ผมหัวเราะหึๆ ส่ายหน้า “ปรึกษาพี่…แล้วน้องตัดสินใจว่าอย่างไง”
“ก็ว่าจะให้มาดูแลบ้านตั้งแต่พรุ่งนี้” ภรรยาผมตอบมาเสียงเรียบๆ
“ทีหลังอย่าเรียกว่าปรึกษา เรียกว่ามาบอกพี่ก่อนดีกว่า เพราะในบ้านนี้ น้องเป็นใหญ่เสมอ พี่เคยขัดใจได้เหรอ”
“อุตส่าห์ให้เกียรติ มาแดกดันกันได้ หาคนมาช่วยทำงานจะได้เบาแรงพี่ ต่อไปนี้ใครถามว่า น้องใช้อะไรซักผ้า จะไม่ต้องตอบว่าใช้ผัวซักอีกแล้ว เพราะมีแม่บ้านมาช่วยซักแทน…”
“จ๊ะๆๆ ขอบพระคุณน้องมากๆ พี่จะได้มีเวลาไปสังสรรค์กับเพื่อนๆบ้าง ไม่ต้องห่วงเรื่องงานบ้านอีก”
ผมบอกเสียงระรื่นปนยินดี เพราะต่อไปนี้จะมีคนมารับภาระงานบ้านแทน และที่สำคัญคนที่ได้มาก็คือน้องแตน และตั้งแต่เธอเข้ามาทำงานก็มักมีของดีๆมาฝากให้ตื่นเต้นยามได้เห็นเสมอๆ ต้นขาอ่อน อวบ ๆจากกางเกงขาสั้น ร่องนมขาวผ่องเป็นยองใย เป็นความประทับใจเหลือเกินที่ได้เห็นใกล้ๆ ยิ่งเธอต้องอุ้มลูกมาทำงานด้วย เวลาเด็กร้องและเธอต้องให้นมลูกสร้างความระทึกให้ผมเสมอๆ แรกๆก็ยังเขินๆอายๆกระมิดกระเมี้ยนพาไปให้หลังบ้าน แต่พอชินหน้าชินตาก็เล่นควักเต้าอวบใหญ่ขาวผ่องหัวนมสีน้ำตาลเข้มมายัดใส่ปากลูกให้เห็นกันจะๆ ทำเอาผมถอนหายใจเฮือกๆอย่างหนักใจ
อยู่ห่างๆผ่านตามายามพบเห็นก็ยังคิดอยากจะลองฟาดแม่ลูกอ่อนทรงโตคนนี้ เพราะหน้าผิวพรรณ ทรวดทรงนั้นต้องตาปิ๊กเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว พอมาอยู่ใกล้ๆ อารมณ์ใคร่ก็เพิ่มทวี ยิ่งมาล้วงนมอวดเต้าขาวขาวๆให้ดูทุกวันๆ ก็เกินจะห้ามใจไหว ยามเห็นเห็นเด็กน้อยดูดนมจากเต้าจ๊วบๆก็ชักเปรี้ยวปากอยากจะช่วยดูด แต่ก็ต้องข่มอารมณ์เก็บกลั้นความรู้สึกอกุศลเอาไว้ใต้หน้ากากหนุ่มใหญ่นิสัยดี ขืนบุ่มบ่ามผลีผลามเข้าไปลวนลามแล้วเด็กไม่เล่นด้วยจะพาลเสียคนเอา
           จนกระทั่งวันหนึ่ง….เป็นวันอาทิตย์ ภรรยาของผมไปห้างเพื่อชื้อหาเครื่องอุปโภค บริโภคมาไว้ใช้สอย วันนี้ผมจึงอยู่บ้านลำพังและนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่สวนหลังบ้าน ส่วนน้องแตนก็อุ้มลูกมาทำงานตามปรกติ นั่งอ่านข่าวสารไร้สาระของบ้านเมืองเพลินๆ น้องแตนก็เดินมามหาผม วันนี้เธอใส่เสื้อสีขาวแขนกุด คอเสื้อเว้าลึกจนเห็นเนื้อนมโผล่มาตั้งครึ่งเต้า ซ้ำยังโนบรา คาดว่าเพื่อสะดวกในการให้ลูกกิน เหลือบเห็นคราบนมหนาๆบนเสื้อบริเวณหัวนมที่ดันเนื้อผ้าออกมาเป็นเม็ด เวลาเดินเต้าใหญ่ๆกระเพื่อมไหวมองแล้วทำเอาผมต้องลอบถอนหายใจพลางก้มลงกำมือเขกหน้าแข้งตัวเองแรงๆเพื่อเรียกสติ
“อู๊ย..ย….ซี้ด.ด.ด.ด….” พอเดินมาใกล้ๆ เสียงร้องแปลกๆ ของน้องแตนดังขึ้นจนผมต้องหันหน้าไปมอง เห็นเธอทำหน้าเห๋ยเกเอามือกุมสองเต้า อาการนั้นทำเอาผมแปลกใจ
“เป็นอะไรหรอแตน?” ผมถามด้วยความประหลาดใจ
“นมคัดจ๊ะพี่ปิ๊ก แตนเป็นคนนมใหญ่มีน้ำนมเยอะ ให้ลูกกินอิ่มจนหลับปุ๋ยไปแล้ว แต่ก็ยังปวดเต้านมเพราะว่าน้ำนมยังคัดอยู่ ต้องใช้ที่ปั้มนมดูดทิ้งแต่มันก็ดันเสีย เมื่อคืนต้องให้พี่บุญช่วยดูดบ้วนทิ้งให้ แต่ก็ยังเยอะอยู่ ฝากพี่สาวชื้ออันใหม่ให้ก็ยังไม่กลับมาสักที เห็นบอกจะกลับบ่ายๆ อู๊ย.ย…ปวดจริงๆ” น้องแตนบอกอาการมาทำเอาผมอึ้งไปเกือบๆนาที
“ทนๆหน่อยนะ เดี๋ยวเค้าก็กลับ” ผมพยายามปลอบใจ ด้วยอาการกระอักกระอ่วมใจ โดยสงสัยว่าตั้งใจจะมายั่วหรือเปล่า
“เพิ่งสิบโมงเอง พี่บอกจะกลับมาตอนบ่าย อู๊ย..คงต้องทนปวดอีกนานเลย อู๊ย.ย..ย์” น้องแตนทำท่าทรมานมากๆ
ทำเอาผมรู้สึกเห็นใจ แต่ก็ไม่รู้จะช่วยเหลือยังไง ทำได้แค่แนะนำ “กินยาแก้ปวดก่อนมั๊ย?”
“มันต้องดูดออก ถึงจะหาย บีบก็ไม่ออกจ๊ะพี่ปิ๊ก…” บอกแล้วพยายามบีบเต้าให้ดู กิริยาเคล้นเต้าใหญ่ๆ ทำเอาผมมองแล้วหายใจไม่ทั่วท้อง น้องแตนเป็นเด็กบ้านนอก จึงค่อนข้างซื่อๆและคงเห็นผมเป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือ จึงไม่ค่อยระวังตัว แต่เธอเอง ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ว่าคนหน้าซื่อใจคดอย่างผมมันคิดอะไรไปมากกว่านั้น…
           ผมทำท่าคลุ่นคิดให้ดูน่าเชื่อถือ แสร้งมองอาการด้วยสายตาเป็นห่วง “เอ..แล้วจะทำยังไงดีน้า…”
“อู๊ย…ปวดจริงๆ บางทีแตนปวดจนเป็นไข้เลย นี่ปวดจนทำอะไรไม่ได้เลย” น้องแตนทำท่าทุรนทุราย
ความคิดชั่วๆผุดขึ้นในสมองทันที ผมจึงเอ่ยบอกน้องแตนว่า “เอ่อ..แตนถ้าไม่รังเกียจ ให้พี่ปิ๊กเอ่อ..ช่วยดูดให้มั๊ย เห็นน้องแตนต้องเจ็บปวดทรมานอย่างงี้ พี่ปิ๊กสงสารมากๆ ถ้าแตนไว้ใจพี่..เอ่อ..นะ…..”
“มันจะดีเหรอพี่ปิ๊ก เอ่อ…แตน..เอ่อ…อายน่ะ…” น้องแตนฟังแล้วหน้าแดง กระมิดกระเมี้ยนไม่กล้าสบตา
“ถ้าไว้ใจพี่ปิ๊กก็อย่าทนเลยนะ เข้าไปในบ้านเถอะ พี่ปิ๊กจะช่วยดูดให้….”ผมลากเสียงยาวเมื่อเห็นสาวแม่ลูกอ่อนทำท่าสองจิตสองใจ เมื่อเห็นเธอไม่ปฏิเสธและไม่ตอบตกลง ผมพอเดาได้ว่าเธอคงอยากให้ช่วยแต่ยังลังเลนิดๆผมจึงสรุป “ไปเถอะนะ พี่ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ จะมาทนปวดอยู่ทำไม” พูดจบผมก็ลุกขึ้นจูงมือเธอเข้าไปในบ้าน ซึ่งเธอก็เดินตามมาแต่โดยดี
           เข้ามาข้างในบ้าน ลูกของน้องแตนหลับปุ๋ยอยู่บนเบาะ ท่าทางของเธอแม้ไม่ขัดขืนการลากจูงของผมแต่สายตายังดูเป็นกังวลอยู่มาก แต่ผมก็ทำปากดีอธิบายบอกเธอว่าที่จะช่วยใช้ปากดูดให้นั้นไม่ได้คิดอะไรจริง ๆ อาจเป็นเพราะว่าเธอปวดเต้านมจนทรมานมาก และอาจจะคิดว่าผู้ใหญ่ใจดีแย้มยิ้มอยู่เป็นนิจ ทำตัวน่าเลื่อมใส (มันเป็นแค่ภาพปกปิดความชั่วร้ายอย่างเนียนสนิทต่างหาก) คงจะไม่คิดเกินเลยกระทำเรื่องบัดสีกับเธอ (คิดอย่างนั้น พลาดแล้วน้องแตนเอ๋ย)
“ไม่ต้องอายนะ เดี๋ยวเดียวก็เสร็จ…”ผมบอกอย่างฝืนอาการตื่นเต้น และหันไปหยิบกระโถนหันกลับมาหาสาวแม่ลูกอ่อน “นอนลงสิ เลิกเสื้อขึ้น ไม่ต้องอายนะ…พี่เคยทำบ่อย..ทำใจสบายๆ” บอกแล้วผมก็ใจระทึกตึกตักๆเมื่อเห็นสาวแม่ลูกอ่อนนอนลงบนโซฟายาวแล้วค่อยๆเลิกชายเสื้อสายเดี่ยวขึ้น เมื่อชายเสื้อเลิกพ้นราวนมสองข้างผมถึงกลืนน้ำลายลงคอเอื้อกใหญ่ๆ
เพราะเกิดอาการตื่นตะลึง ตาเหลือกเมื่อได้เห็นเต้านมของสาวลูกอ่อนวัยรุ่นปรากฏชัดต่อสายตาอยู่ห่างจากใบหน้าไม่ถึงศอก ก้อนนมใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่มเท่าๆกับหัวของลูกเธอมันกลมกลึงนวลเนียน ขาวจั๊วะจนมองเห็นเส้นเลือดสีเขียว ๆ หัวนมแดงคล้ำ ๆ ขนาดเท่าหัวแม่โป้งกำลังชูชันมีน้ำนมขาว ๆ ซึม ๆ อยู่ เห็นชัดๆจะๆใกล้ๆมันช่างหวาบหวิวใจสะท้านจนแทบเก็บอาการหื่นไม่อยู่
“พี่ปิ๊ก..มองอะไรอยู่หล่ะ เมื่อไหร่จะดูดสักที แตนปวดจะแย่อยู่แล้ว” เสียงของเธอเร่งมาและคงจะเขินอายที่ผมเอาแต่จ้องมองทรวงอกมโหฬารของเธอ บอกแล้วเอาสองมือปิดปลายยอดถันพลางหันหน้าแดงซ่านไม่กล้าสบตา
“จ๊ะๆๆ จะดูดให้เดี๋ยวนี้แหล่ะจ๊ะ…”บอกแล้วเจ้าปิ๊กก็คุกเข่าลงข้างๆโซฟาที่เธอนอนอยู่...#ตามต่อ👉ตอนที่ 2 (จบ)